(Sinulat Ni Hal.
Basilio Binaoro)
Sa
gikan ako sa Manila sa naghinapus ang bulan sa Enero ning tuiga ug sa akong
pagduaw kang Mons. Fernando Buyser sa iyang kombento sa Siyudad sa Sugbu, iya
akong gihatagan sa duha ka gasa, ang KASINGKASING SA MAGBABALAK ug KASAKIT UG
KALIPAY. Gipasalamatan ko siya ning
iyang pagtagad kanako.
Sa
didto na ako sa bapor “Luzon” nga akong gisakyan pauli sa Tangub, Misamis
Oksidental, nga akong gipuy-an, gibasa ko dayon ang mga basahon sa dakung
kahinangop. Nalingaw ug nahimuot ako sa
katahum ug kaanindot sa mga garay nga maayong pagkatagik, sa kahapsay sa iyang
hunahuna ug kabatid sa dagang nga motadlas sa handurawan sa kinabuhi ug ang pag-awit
sa kalipay ug pagdanguyngoy sa kasakit.
Mao kiniy magbabalak . . . . . . !
Nakaingon ako. Matuod diay
kadtong giingon nga “El poeta nace, no se hace”. Ang magbabalak matawo, dili mabuhat.
Samtang
nagabasa ako sa dakung kalipay ug midimdim sa dugos sa katam-is sa iyang mga
basahon, usa ko ka bag-ong higala sa bapor, kuno taga-Mandawe, misakay paingon
sa Kotabato sa pagpangita sa maayong kapalaran didto sa yuta sa Matahum Saad,
miduol kanako ug nangutana:
--Gabasa
ka man diay sa mga balak ni Monsenyor Buyser.
Natagbaw ka ba niana, Ginoo Binaoro?.
--Natagbaw
pag-ayo. --Mitubag ako
--Tinuod
bitaw . . . . Pagkamaayong mobalak nianang Sunata! Unsa no?
--Oo,
miyango ako.
--Nan
. . . Unsa may ikahukom mo sa iyang mga balak?. --Wala ug dili ko angay
mohukum. Ako usa lamang ka ubus nga magsusulat
sa dila ug katitikang bisaya nga wala gani mailhi. Angayan maoy mohukum sila si Mduon. Vicente
Rama, Filemon Sotto, Manuel C. Briones, Nicolas Rafols ug uban pa kay sila mao
ang mga Bitoon sa katitikang bisaya.
--Tinuud,
apan sa imo lamang kaugalingong hunahuna tingali makapahayag ka, dili usa ka
hokum. Dili ba mao?.
--Wala
ako makatingog. Mihangad ako sa langit
ug nagahunahuna unsay takus kong ikasulti.
Apan sa tapus ang pila ka gutlong milabay, ako siyang gisayran.
--Alang
kanako lamang, ang iyang mga balak mapuslanon kaayo ug angay basahon sa
tanan. Pagkatahum sa iyang mga garay,
kaanindot sa mga handurawan nga iyang gibalay, kalarinong moawit sa kalipay ug
kabatid mohubit sa kasakit!. Ang iyang
“estilo” orihinal kayo, dili sama sa ubang mga magbabalak nga madaling mohulad
sa uban nga ilang nabasahan, sumala sa mga sumbong nga gibalita sa BISAYA sa
miaging mga tuig. Labut pa usab, ang
diwa sa iyang mga balak kanunay gihalad sa Yutang Natawhan ug tinuhoan. May katarungan si Dr. Ildefonso Alcantara sa
pag-ingon: “Ang akong asawa ug mga anak kanunay nagabasa sa dakung kahinangop
sa iyang mga balak ug niini nakadaginot ako sa panahon sa pagtudlo kanila sa
gugma kang Bathala ug sa Yutang Natawhan, kay nahatakdo sa akong mithi.” Giawhag usab niya ang gugma kang Bathala aron
kita dili masalaag ning madanglog nga dalan sa kinabuhi, kaya ang tinuohan da
man gayud ang makatul-id sa hiwing hunahuna sa tawo. Miingon usab si G. Sulpicio Osorio: “Ang mga
balak ni Mons. Buyser maoy mga balak nga nagpintal sa nagkadaiyang bulok ug
nagkalainlaing katahum sa gugma, sama sa gugma kang Bathala.”
--Dugay
na ba ikaw nakaila ning bantugang magbabalak? --misuna pag-usab.
--Dugay
na, gikan pa sa akong pagtuon sa siyudad sa Sugbu. Ang iyang ngalan daan nang bantug tungud sa
mga balak nga nahamantala sa mantalaan “ANG SUGA” ni Mduon. Vicente Sotto. Niadtong panahona nihit pa ang mga magbabalak
sa dilang bisaya. Dunay usa ka balak
niya nga migula sa “ANG SUGA” sa mga tuig 1906 kun 1907 nga matahum kayo. Akong nahiangayan kadto ug ang tanang
nakabasa kaniya miangay usab. Sa iyang
mga balak nga nasulat sa mga basahon niya, wala ko kini makita. Pagkaanugon!
Kadto iyang gisulat sa wala pa siya mapari, sakay sa usa ka bapor nga
magaadtoan sa lungsod sa Baybay, Leyte, diin siya nahimong usa ka opisyal sa
bapor. Ning balaka iyang gipintal sa
dakung katahum ang mga balud sa dagat nga gipikas sa dulong sa bapor; iyang
giawit ang kinabuhing mapait sa usa ka magsasakay sa taliwala sa katugnaw sa
kagabhion, sa mabugnawng huyohoy sa hangin, sa tun-og ug sa alisbo ug pinisik
sa dagat nga nangapusa nga mopasigad sa iyang aping, ug ang mga alon nga dagku
nga iyang nalantawan nga mihulga sa iyang kinabuhi. Mitumang malipayon sa iyang katungdanan aron
lamang sa kalampusan sa iyang mga mithi.
--Hain
man kaha karon kanang balaka? –mibalik pagpangotana kanako.
--Dili
ako makatug-an kanimo. Nawala tingali
kay gani ang tag-iya wala man makapakita kanato. Ug . . .
Dinhi
mibudyong ang bapor “Luzon” ug midunggo sa Kolambugan. Ang akong higala nahakiros, wala mahimuyo, ug
sa kalit nanamilit kay manaug. Mipig-it
sa akong kamut, sa daliang paglakaw.
Kaanugon sa akong higala nga wala ko maila! Ang iyang pamayhon ug panulti nagpaila nga
siya usa ka magsusulat sa mga mantalaan kay diha ako makatuon sa matam-is ug
matahum pinulongan ni Cervantes.
Ang
balak mapuslanon kayo ug angay atong hatagan sa atong pagtagad. Ang mga tawo sa Luzon, labi na gayud ang mga
tagalog, mahigugmaon sa mga balak. Ang
“Florante ug Laura”, basahon sa balak ni anhing Francisco Baltazar gidangaan sa
BALAGTAS-nabasa sa kadaghanan sa mga tagalog, sa dakung kahinangop. Sa mga koronasyon sa mga Rayna sa Kaanyag
niadtong dapita, ang mga magbabalak kanunayng gisangpit, maingon pananglit nila
ni G. Florentino Collantes ug ni anhing Jose Corazon de Jesus. Dinhi usab sa Kabisay-an duna usab ing
daghang mahigugma mamati sa mga balak, apan dili mamalit sa mga basahon niini
nga gipamaligya sa mga tindahan ug kadalanan.
Sa didto ako sa usa ka higayon sa lungsod sa Pagadian, lalawigan sa
Sambowangga, dinapit ni Gobernador Ranillo ug Dr. Medalle, aron sa pagtambong
sa koronasyon sa ilang Rayna sa Kaanyag sa Petit Carnival, nakita ko nga ang
balak gihimut-an sa tanan. Sa wala pa
kasugdi ang tulomanon kanunay kong madungog ang mga pangotana sa sulod sa
awditoryum kon duna bay balak ug kinsay mobatbat. Gawas kang Gdor. Ranillo nga maoy
mipurongpurong, ang tanang bahin sa tulomanon daw wala kahimut-i sa mga
mitambong, apan sa diha nga gipaila na ang bahin sa pagbalak, ang mga tawo
nalipay ug gidawat sa mga pakpak. Dinhi
mitindog ang usa ka ambungang batan-on, lison ang lawas, igong gitas-on ug ang
pamayhon nagpaila nga siya sugbuanon.
Mibalak sa tumang kahilum sa awditoryum, nga namati sa dakung
kahinangop. Gibatbat niya sa dakung
kasayon ang mga matahum handurawan sa magbabalak ug ang mga damgo niini sa
kabulahanan sa kinabuhi. Oh katahum sa
mga garay nga gitagik, nga nakatandog sa balatian sa namati! Human sa iyang pagbatbat, gidawat siya sa
masipang pakpak nga milungtad sa dugay, labaw pa kasipa sa pagsulod sa Rayna ug
Konsorte sa awditoryum.
Ang
mga moros mahigugmaon usab sa mga balak.
Usa ka higayon niana didto sa baryo sa Lala, munisipyo sa Kolambugan,
Lanaw, kuyog sa duha ka higala, namusil kami sa dakung patag sa Balingbing sa
babuy ihalas ug, sa tapus ang tulo ka takdang baktas nga walay among nakuha,
mipahulay kami ug mipasilong sa landung sa usa ka dakung lawaan. Samtang nagpahulay kami ug nangaon sa among
balon, nadungog namo sa udtong tutok sa adlaw usa ka awit nga minoros. Mitindog ako ug akong gilantaw; nakita ko
dili halayo kanamo usa ka balay sa usa ka moros, walay silingan, nga sa silong usa
ka lalakeng moros nag-awit ug tubagon sa
itaas sa awit gihapon tingog sa usa ka babaye.
Nagtinubagay sila. Nahibulong ako
niadto ug akong gipangotana ang usa sa akong kauban sa kahulogan niadto. Kanang ga-awit nga lalake-matud
niya-nangulitawo nianang babaye sa taas nga wala nato makita. Ang amoral sa mga moros ipaagi sa awit. Kanang maayong pagkagaray kay maoy ilang
batasan. Ang mga balak sa mga moros daku
kaayog kapuslanan ug ang maayong mobalak ilang gitagaan sa maayong pagtagad.
Sa
makausa pa makaingon ako nga sanglit mapuslanon ang mga balak sa katilingban, angayan
gayud basahon ang mga balak ni Mons. Buyser.
BAG-ONG KUSOG Pibrero 28, 1941.
SOURCE:
Buyser, Fernando Aquino (1941). Ang Basahon Sa Mga Balak
Ni Mons. F. Buyser. Balangaw: Pungpong Sa
Mga Balak ni Floripinas (pp. 249-255). Siyudad sa Sugbu
No comments:
Post a Comment