Fernando Buyser

Fernando Buyser, also known as Floripinas, was born in Kalunangan, Leyte on the 30th of May, 1879. 

He died in Mainit, Surigao on the 16th of November, 1946. He was known as a poet, fictionist and playwright. He worked as an elementary school teacher in San Isidro, Leyte, then as an interisland ship officer. In 1905 he was ordained as an Aglipayan priest and consequently served as parish priest in Cebu City. He went on to become bishop of Cebu, Bohol, Leyte, Samar, Masbate, and Surigao, and was president of the Venerable Supreme Council of Bishops of the Philippine Independent Church.

Buyser published his first poem in Ang Suga in 1906. He was primarily a poet and produced six books of poetry, among them, Barasahon sa mgaBalak (Readings of Poems), 1936; Kasingkasing sa Magbabalak (Heart of a Poet), 1938; Kasakit ug Kalipay (Woes and Bliss), 1940; and Balangaw (Rainbow), 1941. His poetry is versatile, moral, and often mystical.
 
All in all, he authored more than 20 books and booklets in different genres. These include plays Si Christo Gikawat (Christ has been stolen) and Lucia, 1912 and Baile Oficial (Official Dance), 1913; the novellete Panimolus sa Isa Ka Aswang (Exploits of a Vampire), 1923; the short stories Mga Damgo sa Usa Ka Pari (Dreams of a Priest), 1913 and Dungog sa Kamatayon (Honor of Death), 1926.
 
Buyser was one of the pioneers in compiling and studying Visayan folklore, publishing Awit sa Kabukiran (Song of the Fields), 1912, Mga Sugilanong Karaan (Old Stories), 1913 and other folkloric texts. He owned a publishing house, wrote Aglipayan tracts and edited the Aglipayan periodicals Yutang Natawhan, founded in 1904, and Ang Salampati, 1920-1924.

Source: CebuanoStudiesCenter.com

SOURCE:

Ferando Buyser. y101fm.com.  Retrieved from http://www.y101fm.com/index.php/features/lifestyle/featured-artist/1728-fernando-buyser

RAFI opens tribute exhibit for Bisaya artists

By: Jaysee John R. Pingkian

March 1, 2012

In celebration of Arts Month in February, the Ramon Aboitiz Foundation, Inc. (RAFI) launched the exhibit, entitled “Visayan Verve: A Tribute to Bisaya Artists”, which will run from Feb. 17 to March 15 at the Casa Gorordo Museum. 

The exhibit is initiated in partnership with the University of San Carlos-Cebuano Studies Center; Halad Museum; Alternative Contemporary Arts Studio; and the assistance of Cebuano artist Marvin Natural and the family of the late Martino Abellana.

It pays homage to exemplary Bisaya artists in six fields of art: Martino Abellana for painting; Napoleon Abueva for sculpture; Fernando Buyser for poetry; Pio Cabajar for cinema; Estelita Diola for dance; and Vicente Rubi for music.

“These artists represent innovation and faithfulness to tradition in the art forms they engaged in. Some of them were selected by virtue of their statuses as ‘masters’ of their crafts while the rest, for their substantial achievements which remain largely unrecognized. All of them have contributed not only to Bisaya but Filipino arts in general,” Dr. Jocelyn Gerra, executive director of the Culture and Heritage unit of RAFI, said.

The aim of the exhibit is not to proclaim the featured artists as the greatest or the most influential, but to present examples of what Bisaya artists have accomplished. 

Florencio Moreño, curator of Casa Gorordo Museum, pointed out that it is one way of giving the public an opportunity to re-examine and appreciate the roots of their creativity, thereby, widen their perspectives on the potentials of contemporary Visayan-Filipino arts.

Visayan Verve is meant to kick off a series of exhibits on Bisaya arts that will be held every February in the next seven years. Each of the following exhibits will focus on one of the seven fields of art—architecture, cinema, dance, music, painting, literature, and sculpture.  

Culture & Heritage is a focus area of RAFI, believing that a confident community begins with a strong sense of identity. Its other focus areas are Integrated Development, Micro-finance & Entrepreneurship, Leadership & Citizenship, and Education.
For more information on Contemporary Cebu, please contact 418-7234 loc. 703 and look for Florencio A. Moreño II, or visit www.rafi.org.ph or www.facebook.com/rafi.org.ph.

ABOUT THE AUTHOR

He was first published on a local newspaper at 13, started blogging in high school while heading the news and features in the school organ, and now is a media blogger for Cebu Bloggers Society Inc.

He is also doing community development and leadership training as a scholar for Ramon Aboitiz Foundation Inc.’s Young Minds Academy program. Currently serving as Secretary for MIND 7 Media Information Network for Nutrition and Development and Social Media and Branding Consultant for National Nutrition Council Region VII NNCRVII.

After graduating with flying colors at the AMA Computer College Cebu, he now works not only as a freelance writer, web and graphic artist but as a Design Consultant and Production Specialist for Author Solutions Inc.

He also does some really awesome offline stuff in his rare free time. His main blog Jaysee Blabs chronicles his misadventures, business articles, social good campaigns and media events in Cebu.

SOURCE:

Pingkian, Jaysee John R. (2012, March 1). RAFI opens tribute exhibit for Bisaya artists. Mega Philippines. networkedblogs.com. Retrieved from http://networkedblogs.com/uBDrq?a=share

VISAYAN VERVE ART EXHIBIT@CASA GORORDO MUSEUM

by: SineBuano

For the Arts Month of February, the Ramon Aboitiz Foundation Inc. (RAFI) hosts an exhibit “Visayan Verve: A Tribute to Bisaya Artists,” until March 15 at the Casa Gorordo Museum.

Visayan Verve signals the start of a series of exhibits on Bisaya arts that will be held every February in the next seven years. Each of the following exhibits will focus on one of the seven fields of art—architecture, cinema, dance, music, painting, literature and sculpture.

The aim of the exhibit is to present the accomplishments of Bisaya artists, giving Cebuanos the chance to reexamine and appreciate the roots of native creativity, thereby, widening their perspectives on the potentials of contemporary Visayan-Filipino arts.

This in partnership with the University of San Carlos-Cebuano Studies Center, Halad Museum, Alternative Contemporary Arts Studio and assisted by Cebuano artist Marvin Natural and the family of the late Martino Abellana.

This exhibit pays homage to Bisaya artists in the various fields of art, such as Martino Abellana for painting, Napoleon Abueva for sculpture, Fernando Buyser for poetry, Pio Cabajar for cinema, Estelita Diola for dance and Vicente Rubi for music.

“These artists represent innovation and faithfulness to tradition in the art forms they engaged in. Some of them were selected by virtue of their statuses as masters of their crafts while the rest, for their substantial achievements that   remain largely unrecognized. All of them have contributed not only to Bisaya but Filipino arts in general.”

Dr. Jocelyn Gerra, Executive Director, Culture and Heritage, RAFI.

For more information, contact Florencio Moreño II at 418-7234 local 703 or visit websites www.rafi.org.ph or www.facebook.com/rafi.org.ph.

SOURCE:

Visayan Verve Art Exhibit@Casa Gorordo Museum. SineBuano. Retrieved from http://sinebuano.com/visayan-verve-art-exhibitcasa-gorordo-museum

PR: RAFI opens tribute exhibit for Bisaya artists

Agnes Embile Jimenez

In celebration of Arts Month in February, the Ramon Aboitiz Foundation, Inc. (RAFI) launched the exhibit, entitled “Visayan Verve: A Tribute to Bisaya Artists”, which will run from Feb. 17 to March 15 at the Casa Gorordo Museum.

The exhibit is initiated in partnership with the University of San Carlos-Cebuano Studies Center; Halad Museum; Alternative Contemporary Arts Studio; and the assistance of Cebuano artist Marvin Natural and the family of the late Martino Abellana.

It pays homage to exemplary Bisaya artists in six fields of art: Martino Abellana for painting; Napoleon Abueva for sculpture; Fernando Buyser for poetry; Pio Cabajar for cinema; Estelita Diola for dance; and Vicente Rubi for music.

“These artists represent innovation and faithfulness to tradition in the art forms they engaged in. Some of them were selected by virtue of their statuses as ‘masters’ of their crafts while the rest, for their substantial achievements which remain largely unrecognized. All of them have contributed not only to Bisaya but Filipino arts in general,” Dr. Jocelyn Gerra, executive director of the Culture and Heritage unit of RAFI, said.

The aim of the exhibit is not to proclaim the featured artists as the greatest or the most influential, but to present examples of what Bisaya artists have accomplished.

Florencio Moreño, curator of Casa Gorordo Museum, pointed out that it is one way of giving the public an opportunity to re-examine and appreciate the roots of their creativity, thereby, widen their perspectives on the potentials of contemporary Visayan-Filipino arts.

Visayan Verve is meant to kick off a series of exhibits on Bisaya arts that will be held every February in the next seven years. Each of the following exhibits will focus on one of the seven fields of art—architecture, cinema, dance, music, painting, literature, and sculpture.

Culture & Heritage is a focus area of RAFI, believing that a confident community begins with a strong sense of identity. Its other focus areas are Integrated Development, Micro-finance & Entrepreneurship, Leadership & Citizenship, and Education.

For more information on Contemporary Cebu, please contact 418-7234 loc. 703 and look for Florencio A. Moreño II, or visit www.rafi.org.ph or www.facebook.com/rafi.org.ph.

About the Author 

Agnes is a full-time online freelancer. She's currently doing the things she loves while maintaining a frugal lifestyle. This blog is all about her struggles to live a frugal life, her quest to see the world via budget traveling, and her love to share to other people (via blogging) everything that she is passionate about.

Agnes does not absolutely conform to any beliefs or philosophies. Though she's writing about frugal living and is currently embracing the minimalist lifestyle, she doesn't want to define her existence based on these realities alone. For her, life is too diverse, too colorful, too mysterious. It would be a waste of experience (and time) to imprison herself to a few set of ideas. 
 

SOURCE:

Jimenez, Agnes Embile (n.d.). PR: RAFI opens tribute exhibit for Bisaya artists. EMPRESS OF DRAC. empressofdrac.com. Retrieved from http://www.empressofdrac.com/2012/02/18/exhibit-for-bisaya-artists/

Dawata Kining Balak

(Sa Akong Yutang Natawhan)

Hinigugmang Pilipinas, ang silimbahon kong bulak

Sa Kabitoonan, Bulan ug Adlaw minahal kang mutya,

Hiyas nga dili ikagsaysay sa dughan ko nagainggat

Sa kainit sa kasingkasing bulak nga dili malaya,

Ikaw ang hinugdan sa kasakit, ikaw ang himaya.

Anaa nagasud-ong ang langit uban sa mga Bitoon,

Anaay usa ka gamhanan nga kanimo nagabantay,

Gipatindog ang mga tunghaan kay didto pagaagakon

Ang maluyahon nimong lungsod sa pagtuon sa kanunay

Aron gayud sa imong kaayohan ug sa imong mga banay.

Alagad sa dakung pagbati dinani sa kaayohan

Mamulong ako kanimo sa tingog matinahuron,

Ang gahum sa us aka “Republica” kun usa ka Ginharian

Anaa sa dakung gugma sa tanang mga lungsuranon

Kay siya ang nagasapnay, anaa man kaniya ang kagahum.

Tungod sa imong Kagawasan amo nga ginahibalag

Ug ginalabang namo mga bukid nga makalilisang,

Mapait nga mga pag-antos ug kamingaw sa among kalag,

Gipabantang namo ang dughan sa baba sa mga luthang

Ug sa among mga kabudlay misubang ang banagbanag.

Nahikatulog ako sa paglaum sa matam-is nga saad,

Pinasanong sa dughan sa usa ka lungsod nga dungganan,

Nga ang katubsanan anha ra sa ilang kamot ipasikad,

Sila ang magahatag sa pinangandoy tang Kagawasan

Oh! Pagkabulahan kong ang Bandila namo mubuklad.

Dawata kining balak ko nga kanimo maoy itahud,

Ako kanimong ihalad, iawit ug igaraygaray,

Uban sa mahigugmaon, sa tiilan mo ako magaluhod

Kinabuhi ihatag sa atubangan sa mga kaaway

Nga kanimo magpasipala, pinasikad sa Balaod.

Wala koy laing ikahatag nga kanimo makalipay

Kini rang akong mga buhat ug ang gugma kong hingpit

Kay ang paghulat mao ang pag-antos sa adlawng malaay

Apan kalipay kay dunay tambal sa mga kasakit,

Bulahan kadtong adlaw, adlaw sa atong mga kalipay.

Hulyo 23, 1904

SOURCE:

Buyser, Fernando Aquino (1936). Dawata Kining Balak. BASAHON SA MGA BALAK (pp. 119-120). Mabini Press, Sugbu.

NASUDNONG AWIT SA PILIPINAS / HIMNO NACIONAL DE FILIPINAS

NASUDNONG AWIT SA PILIPINAS¹

(Hinubad ni Floripinas)

1.    Yutang Natawhang ginasimba,

Anak sa Adlaw sa Sidlakan,

Ang kalayo niya nga masiga

Anaa kanimo nagadagaang.

2.    Kayutaan sa mga gugma,

Sa kaisganan natawhan,

Sa mga magpapasipala

Dili ka gayud katamakan.

3.    Sa imong bughaw nga langit, sa imong mga hulak,

Sa imong mga bukid ug sa imong kadagatan,

Nagadilaab ug gahibukhibuk ang balak

Sa hinigugma mo uyamot nga Kagawasan.

4.    Ang imong Tunggol nga sa panggubatan

Ang kadaugan kaniya misilaw,

Dili gayud makita nga kapadngan

Ang iyang mga Bitoon ug Adlaw.

5.    Yuta sa mga gugma, sa Adlaw ug kalipay,

Sa sabakan mo matam-is ang pagpuyo.

İMaoy usa ka himaya alang sa mga anak mo

Kong pasipad an ka, kanimo pakamatay!

HIMNO NACIONAL DE FILIPINAS²

1.    Tierra adorada

Hija del sol de Oriente

Su fuego ardiente

En ti latiendo está.

2.    Tierra de amores,

Del heroismo cuna

Los invasores

No te hollaran jamas.

3.    En tu azul cielo, en tus auras,

En tus montes y en tu mar

Esplende y late el poema

De tu amada libertad.

4.    Tu pabellón que en la slides

La victoria iluminó

No verá nunca apagados

Sus estrellas ni su sol.

5.    Tierra de dichas, de sol y de amores.

En tu regazo dulce es virvir

İEs una gloria para tus hijos

Cuando te ofenden, por ti morir!

SOURCE:

1. Buyser, Fernando Aquino (1936). Nasudnong Awit Sa Pilipinas. BASAHON SA MGA BALAK (p. 244). Mabini Press, Sugbu.

2. Himno Nacional de Filipinas. Himnos Nacionales (Coleccion). BASAHON SA MGA BALAK (p. 271). Mabini Press, Sugbu.

KATAPUSANG PANAMILIT NI DR. RIZAL

(Hinubad ni Mons. Fernando Buyser)

I

Arinako, Yutawohang ginasimba, banwa sa Adlaw hinigugma!

Mutya sa dagat sa Sidlakan, among nausik nga matahum-tanaman!

Sa subó ug lawos nga kinabuhi, sa paghatag kanimo ako masadya,

Bisan pa kon labing masiga, labing linghod, labing binulakan pa,

Mao man usab ihatag ko kanimo, ihatag ko tungod sa imong kaayuhan!

II

Sa mga hawan sa panggubatan, sa pagpakig-away nga sinalimuang,

Uban naghatag kanimo sa ilang kinabuhi, way panukó, way ping-it;

Ang dapit wala igasapayan; kalisod, kadaugan kun kalipayan,

Bitayan kun hawan nga binuksan, gubat kun mabangis nga pagsakit,

Magsama ra man sila kon pangayuon sa Yutawohan kun sa pinuy-anan.

III

Ako mamatay kon akong makita nga ang langit nagapula-pula na

Ug sa tapos magpahibalo sa adlaw, luyo sa maitom nga panganuron;

Kon sa kapula gakinahanglan ka aron itina sa imong kabuntagon,

Ibisibis moa ng akong dugó, pabuhagaya siya sa maayong takna,

Ug, sa usa ka kidlap sa imong talisubang nga suga, siya puluga!

IV

Ang akong mga damgo sa bayong pa akong laki nga nagaka-ulitawhay,

Ang akong mga damgo sa pagkabatan-on, sa kabaskog na nagaduay,

Mao ang pagtan-aw kanimo ug usa ka adlaw, hiyas sa dagat sa Sidlakan,

Mamala ang maitom mong mga mata, pinataas ang agtang mong mahapsay,

Walay mga lama, walay mga kunot, walay mga buling sa kaulawan!

V

İDaman sa akong kinabuhi, akong tinguha nga buhi ug labing mainit!

İKagawasan, kanimo gasinggit ang kalag nga mugikan na hapit!

İKagawasan!....İoh, pagkatahum ang pagpakapukan aron ka mahaulog,

Mamatayng gahatag kanimo ug kinabuhi, mamatay ubos sa imong langit

Ug sa imong palhi nga yuta sa walay-katapusan mahakatulog!

VI

Kon sa ibabaw sa akong lubnganan, mugitib usa ka adlaw, makita mo

Sa taliwala sa mabaga nga sagbot, yano, mapaubsanon nga bulak,

Ipaduol siya sa imong mga ngabil ug halukan mo ang kalag ko,

Ug, sa ilalom sa lubnganan nga mabugnaw, sa akong agtang babation ko,

Sa imo nga kalumó ang hinagawhaw ug ang kainit sa imong inalibwak.

VII

Biyai ang Bulan nga, sa iyang sugang malinaw ug malumo, magtan-aw kanako,

Biyai nga ang banagbanag magpadala sa iyang dan-ag nga humalapit;

Pasagdi nga ang hangin, sa iyang dinahunog nga makusog, magabakhó,

Ug kon mukunsad ug mubatog ang usa ka langgam sa ibabaw sa Krus ko,

Pasagdi nga ang langgam magalaylay sa usa ka awit sa pagpakigdait.

VIII

Pasagdi nga ang Adlaw nga nagalagiting sa mga ulan magapahanaw

Ug sa langit managpamalik sila nga putli uban sa akong tinuwaw;

Biyai nga sa sayó kong kamatayon maghilak usa ka maó nga higala;

Ug kon, adunay tungod kanako magaampo, sa mga hapon nga malinaw,

Magaampo ka usab, İoh Yutawohan!, tungod sa pahulay ko kang Bathala.

IX

Magaampo ka tungod sa tanan nga nangamatay nga walay palad;

Tungod sa tanang gaantos sa mga pagsakit nga walay ikaduha;

Tungod sa mga kabus namong inahan nga nanaghilak sa kaguol nila,

Tungod sa mga ilo ug mga balo, tungod sa mga binilanggong gisamad,

Ug pag-ampo tungod kanimo nga, sa matuod mong katubsanan, makakita ka.

X

Ug kon sa gabiing madulom ang lubnganan sa kangitngit pagaliminan

Ug lunlon mga bukog na lamang nangaging maoy magatukaw didto,

Dili mo bungkagon ang iyang kahilom, dili mo tugawon ang tinago;

Tingali kon makabati ka ug honi sa kitara kun sa talutang,

Ako kana, hinigugmang Yutawohan, ako mao nga nagaawit kanimo.

XI

Ug unya kon ang akong lubnganan, sa ngatanan na gihikalimtan,

Wala na siyay krus bisan bato nga magatimaan sa iyang dapit

Pasagdi nga pagadaruhon sa tawo, sa iyang sarul isawilik,

Nga ang tanan kong mga abog una sila managpamalik sa kawalaan,

Nga sa alikabo sa imong alpumbra mahatipon sila ug maha-uban.

XII

Nan, sa ingon niana walay sapayan nga sa kalimot ibutang mo ako!

Ang kahanginan mo, mga bukid mo, mga patag mo labangon ko;

Malanugon ug mananoy nga honi mamao ako alang sa dalunggan mo;

Kahumot, kahayag, mga bulok, dinaguhob, awit, inaguló,

Magasublisubli sila kanunay sa lintunganay sa akong pagtuo.

XIII

Yutawohan ko nga ginasimba, kasakit sa akong mga kasakitan;

Hinigugmang Pilipinas, ang katapusan kong panamilit pamatia!

Naa kanimo tanan gibilin ko; akong mga gugma, akong mga ginikanan;

Muadto ako didto diin walay mga ulipon, berdugo ug mga tampalasan,

Diin ang pagtuo dili mupatay, diin ang magahari mao si Bathala!

XIV

Arinako, mga ginikanan ug mga igsoon, katipik sa kalag ko,

Mga higala sa pagkabatan-on sa nawala nga panimalay!

Pagpasalamat kamo, kay magapahulay na ako sa adlaw nga mabudlay,

Arinako, matam-is nga “Estranjera”, higala ko, kalipay ko!

Arinako, hinigugmang mga binuhat!....İPagkamatay maoy pagpahulay.

PAHAMATNGON:

            Kini mao ang giila nga maayong pagkahubad, labaw kay sa nahamantala sa BISAYA, sa NASUD ug sa ANG KATARUNGAN, ubos sa ngalan ni “Floripinas”.  Gibasa kini sa taghubad didto sa Buktol, Jagna, Bohol, sa ika-30 sa Disyimbri ning tuig 1936, sa human ang Misa solemne nga gipahanungod sa ika 40 ka sumad sa pagkamatay ni Balaan Dr. José Rizal.

SOURCE:

Buyser, Fernando Aquino (1936). Katapusang Panamilit ni Dr. Rizal. BASAHON SA MGA BALAK (pp. 265-268). Mabini Press, Sugbu.

ANG PAGKATAWO NI JOSE RIZAL

Nahamugso niini nga adlaw

Ang Pulong sa kaisganan

Linirangan siya sa silaw

Sa Kauswagan ug Kagawasan.

Ang duyanan niya bulak

Nga sa kahumut nangalimyon,

Ug siya gihalukan sa silak

Sa Adlaw sa kabuntagon.

Mikalag ang bag-ong hayag

Nga sa kangitngit nagapapas,

Sa katalawan nagalaglag

Ug sa kaulipnan nagalugtas.

Kay siya mao kadtong Pulong

Sa katubsanan nga Pilipinhon,

Nga sa walay kahadlok gapugtod

Sa mga talikala sa Lungsod.

Sukad niadtong adlawa

Nakaginhawa ang Pilipinas,

Mga hunahuna haluag na

Ug sa tingog nakapataas.

Kasingkasing siya ug bukton

Sa Kahayag ug Kagawasan

Nga naganudnod sa malupigon,

Gaguba sa usa ka Ginharian.

Ang wala mahimo sa mga kanyon,

Sa mga baril ug mga sundang,

Gigun-ob sa kusog sa mga pulong,

Sa hunahuna ug kinaadman.

Ang kahimtang sa atong lungsod

Nga naglaygay sa kagul-anan,

Mitimbakuwas ug mibakod

Kay nangita sa katarungan.

Human sa taas nga mga adlaw,

Sa mga tuig ug katuigan,

Nagkaanam-anam pagpangahanaw

Ang makauulaw nga kaulipnan.

Kay sa pagkatawo ni J. Rizal,

Manunubos sa atong kaliwat,

Gilugtas niya ang mga busal

Nga sa atong baba gibaat.

Ug sa iya nga paghimugso

Mituwaw siya ug misiyagit:

Talikala unta mangabugto,

Oh! Hataas nga mga langit!

Sa gamay pa siya nga bata.

Daw nakalitok siya pagsulti,

Gipamulong sa iyang baba

Ang tulo ka K.K.K. ug P.

Sa human kini lituka niya

Ang mga Harihari nahulog,

Ang palabilabihon mihapla

Ug ang mga Prayli nangurog.

SOURCE:

Buyser, Fernando Aquino, 1936, Ang Pagkatawo Ni Jose Rizal, BASAHON SA MGA BALAK (pp. 99-101), Mabini Press, Sugbu.

ANG HENYO SA KRISTIANISMO

(Kang Emmo. Mons. Dr. Gregorio Aglipay, Obispo Maximo Sa Simbahan Nasudnon)

May katarungan gayud ang ginaingon

Sa usa ka bantugan nga Mamumulong

Nga ang Henyo mao ang hatag nga matahum

Alang sa kaliwat nga tawohanon.

Ang tawo mahimo pa nga langkatan

Sa iyang gahum ug mga bahandi,

Apan ang Henyo dili gayud kapugngan,

Dili mabilanggo, dili gayud ug dili.

Lupad, Henyo nga labing dakuan, lupad,

Latas, tadlasa ang mga kabitoonan,

Ikaw, ikaw nga kasama sa tanlag

Nga dili mudawat, oh!, sa bilanggoan.

Sa mga makinaadmanon ka giyukboan

Sa paglibut mo sa tibuok kalibutan

Nga nagsakay sa karrosa sa imong pagdaog

Nga tinukod sa imong mga kabantog.

Sa diha nga galuhodka ug nagaampo

Sa Bathala sa mga panggubatan,

Nahimo ka nga bantugan ug daku

Sa mga Pilosopo sa ka-karaanan.

Ug nakab-ut mo ang daghang mga pagdaog

Alang sa imong Yuta nga Natawhan,

Sa hiningugmang mga katagilungsod

Ug alang sa tibuok nga kalibutan.

Mga Pilosopo ug mga magbabalak,

Mga Mamumulong nga labing bantugan,

Imong gipalong ang ilang kasilak

Ug imong gidaog ang Henyo sa mga Karaan.

Gikahadlukan ka ug ginakurugan

Tungod sa mauswagon mong mga pagtulon-an,

Ug ang mga diwatahan nga Tinuhoan

Nanagpamahawa sa imong atubangan.

Nanagpangalagiw aron sa paglubong

Didto sa Kasadpan sa mga kalimot,

Paglubong hangtud na lamang sa gihapon

Aron dili na makahimo ug mga kadaut.

Ang matulin ug makusog nga paglupad

Sa langgam nga Agilang romanhon

Giabut sa kakapoy ug nahasanglad

Sa atubangan sa Simbahang Pilipinhon.

SOURCE:

Buyser, Fernando Aquino, 1936, Ang Henyo Sa Kristianismo, BASAHON SA MGA BALAK (pp. 123-124), Mabini Press, Sugbu.

ALANG KANG ANDRES BONIFACIO

(Ang Magtutukod sa KATIPUNAN)

Niining panahon nga labing malisod

Sa among pagkinabuhi nga nasudnon,

Gimantala namo kini nga basahon

Nga kanimo amo nga gipahinungod.

Walay sarang nga kanimo ko ihalad,

Timaan sa paghigugmang balaanon

Mao ra kining mga dahon nga luspad

Nga ipahaluna ko sa imong lubong.

Kay aron pagsumpo sa pagdaugdaog,

Nga nagahari sa way palad tang yuta,

Ni Bathala gihatagan ka ug kusog,

Aron sa malupigon pagpapahawa.

Oh! Katingalahan ug dili matugkad

Ang hukom ug mga dalan ni Bathala,

Ang kabos paghatagan niya sa palad

Ang mapahitas-on magkamang sa yuta.

Ikaw, Bayani, mao ang gitugyanan,

Sa pagpanubos sa lungsod mong pinili,

Ug ang hunahuna mo nga gilabanan

Sa Kagawasan maoy timgas nga binhi.

Ang paghigugma sa Yutang Natawhan,

Sa kasingkasing namo nagadilaab,

Ug sa mga lungsod, dagat, kabukiran,

Ang Tunggol sa kalinaw magkayabkayab.

SOURCE:

Buyser, Fernando Aquino (1936). Alang Kang Andres Bonifacio. BASAHON SA MGA BALAK (pp. 129-130). Mabini Press, Sugbu.