(Ang
Magtutukod sa KATIPUNAN)
Niining
panahon nga labing malisod
Sa
among pagkinabuhi nga nasudnon,
Gimantala
namo kini nga basahon
Nga
kanimo amo nga gipahinungod.
Walay sarang nga kanimo ko ihalad,
Timaan
sa paghigugmang balaanon
Mao
ra kining mga dahon nga luspad
Nga
ipahaluna ko sa imong lubong.
Kay
aron pagsumpo sa pagdaugdaog,
Nga
nagahari sa way palad tang yuta,
Ni
Bathala gihatagan ka ug kusog,
Aron
sa malupigon pagpapahawa.
Oh!
Katingalahan ug dili matugkad
Ang
hukom ug mga dalan ni Bathala,
Ang
kabos paghatagan niya sa palad
Ang
mapahitas-on magkamang sa yuta.
Ikaw,
Bayani, mao ang gitugyanan,
Sa
pagpanubos sa lungsod mong pinili,
Ug
ang hunahuna mo nga gilabanan
Sa
Kagawasan maoy timgas nga binhi.
Ang
paghigugma sa Yutang Natawhan,
Sa
kasingkasing namo nagadilaab,
Ug
sa mga lungsod, dagat, kabukiran,
Ang
Tunggol sa kalinaw magkayabkayab..jpg)
SOURCE:
No comments:
Post a Comment